Accordéon Mélancolique

Accordéon Mélancolique
	; Koncert na otwartym powietrzu w Dniu Parków Narodowych (Dag van het Nationale Park ), w parku Park Vreugd en Rust, Voorburg, Holandia. Zdjęcie: E. Brinkman Fotografie.
Rok założenia	1948 – do dzisiaj
Pochodzenie	Drieergen-Rijsenburg, Holandia
Gatunek	Blues; Chanson; Muzyka filmowa; poważna; Latynoamerykańska; Tango; Muzyka etniczna
Wydawnictwo	Sterkenburg Records
	Skład
	Cherie de Boer; Jean-Pierre Guiran
	Strona internetowa

Accordéon Mélancolique – holenderski duet akordeonowy złożonym z Cherie de Boer (ur. Dżakarta, 10 czerwca 1950) i Jean–Pierre’a Guirana (ur. Vlissingen, 27 stycznia 1957).

De Boer i Guiran założyli swój duet w 1984 roku. W 1997 zostali zaproszeni by zagrać koncert podczas piątek rocznicy Planu Marszala w Rotterdamie, w Holandii, dla gości wśród których znaleźli się Bill i Hilary Clinton, holenderski książę Wilhelm Aleksander oraz ówczesny premier Wim Kok^[1]. Ich pierwsza płyta L’imparfait du Coeur ukazała się w 1998 roku i została ogłoszona najlepszym albumem akordeonowym roku 1999 przez szwedzki magazyn Dragspels Nytt^[2]. Po wydaniu pierwszej płyty kariera duetu zaczęła rozwijać się dynamicznie. Wystąpili podczas rozmaitych festiwali na Islandii i w Danii w latach 2000-2003^[3]. Do tej pory zostało wydanych w sumie 7 albumów, z których utwory są do nabycia także jako nuty.

Styl

Accordeon Melancholique tworzy coraz więcej oryginalnych kompozycji. Inspirację czerpią z francuskiej muzyki akordeonowej, francuskich walców musette, włoskiej muzyki folkowej, walców antylskich, indonezyjskich melodii kronchong, tanga argentyńskiego, muzyki żydowskiej i greckiej, standardowego swingu, muzyki cygańskiej, muzyki poważnej, merengi oraz tex-mex (Teksas-Meksyk). Tematem centralnym jest rola ciszy w muzyce.

Poprzez nieustanne zastosowanie tak samo ciszy jak i dźwięku jako budulców w ich muzyce, nawet te najbardziej dynamiczne utwory zawierają w sobie dreszcze. To dodaje rytmicznym melodiom iskry^[4].

Dyskografia

Albumy

Rok	Album
2015	Aquarelles
2012	Gratitude
2008	Les Invités
2006	Le Nid Aimé
2003	Petits Fours Frais
2002	Parade des Poules
1998	L'Imparfait du Cœur

Nuty

Rok	Album
2013	Gratitude
2008	Les Invités
2006	Le Nid Aimé
2002	Parade des Poules
1998	L'Imparfait du Cœur

Kompozycje J.P. Guiran’a

Kompozycje J.P Guiran’a charakteryzują się centralną rolą melodii. Ekspresyjność wzmocniona zostaje poprzez użycie różnych rytmów i harmonię która konstytuuje drugi głos.

2015

Mermaid
Quicksand
Swan & Swan
Aquarelle d’Amour
Warm Bath
Damselfly
Meeting at the Lake
Watering Place
Ducklings
the Heron and the Frog
Water Cave
Swell
Swimming in the Winter
Lullaby to the Sea
Ebb and Flow

2012

Eléphants Blancs
Swiss Affair
Gratitude I
Gratitude II
Gratitude III
Bailamos la Vida
Sans Queue ni Tête
The Singing Moon
Seaside
Cinquante
Santiago
Rose de Salon

2008

L'Arrivée des Invités
Bougainville
Clandestin
The Dancing Tortoise
Ma Chérie
Padiki Dikitika
Por el Camino Real (współatorzy)
Requiem pour une Rose
Tonton Charles
Tanah Tumpah Darah

2006

Appelboom
L'Esprit du Sud
L'Heure Bleue
Juif Errant
Kripi Kripi
Le Lac Minor
Le Nid Aimé
Maria Clara
Merel
Mon Chéri
Solitude Heureuse
Te Lang Alleen
Within Five Minutes!

2003

Cirque Mazurque

2002

Café Vert
Helena
Mango
Parade des Poules
Tres Corazones (współatorzy)
Une Valse Anglaise S.V.P.

1998

L'Imparfait du Cœur
Passé composé

1997

Polytour

Zastosowanie muzyki

Filmy dokumentalne

Broken Dreams. Suzanne van Leendert, van Osch Films, Holandia, 2015.
Portret van een Tuin. Rosie Stapel, Holandia, 2014.
Boi, Song of a Wanderer. Anne Marie Borsboom Filmproducties, Holandia, 2014.
Appie Baantjer als Diender. Profiel. KRO, Holandia, 2008.
Boren in de Zeebodem. Schooltv, Holandia, 2005.
De Koperen Ploeg. Kristie Stevens, Holandia, 2005.
Oud en der Dagen Zat. IKON, Holandia, 2003.
Picasso and Braque Go to the Movies. Martin Scorsese. Stany Zjednoczone, 2008.
Dag je dat wij niks leerde?. Ed van Herpt i Gwen Timmer. Stichting Filmgroep Parabel, Holandia, 1981.

Filmy

Something Fishy. Puppet animation. Foolhardy Films, scenariusz Trevor Hardy. Zjednoczone Królestwo, 2012.
De Laatste Dag. Reżyseria Saskia Diesing, scenariusz Helena van der Meulen. Lemming Film, Holandia, 2008.
If God Wants. Diennet Productions, Stany Zjednoczone, 2009.

Teatr

Because There Isn't Any. Johannes Wieland. Wykonane przez Juilliard School of Arts, Nowy Jork, Stany Zjednoczone, 2008^[5].
Petites Histoires.com. Kader Atou. Compagnie Accrorap, Francja, 2008. Przedstawione między innymi we Francji, Holandii, Stanach Zjednoczonych i Chinach.
Resemblance. Tancerze: Melanie Aceto en Claire Jacob-Zysman. Melanie Aceto Contemporary Dance, Nowy Jork, Stany Zjednoczone 2006.
EWES. Amaury Lebrun. Występ Compañía Nacional de Danza II, Madryt, Hiszpania, 2010^[6].

Seriale Telewizyjne

Man bijt Hond. NCRV, Holandia, Dolle Dries Sterke Zeemansverhalen 2013 / 2014 i Dave & Annu 2009.
De Troon. Avro, Holandia, 2010.

Przypisy

↑ (Niderlandzki) Ester Kleuver (10 sierpnia 2000): 'Opmerkelijk Duo Bezorgt Accordeon Eindelijk Nieuw Imago: Romantische Muziek onder de Euromast,' De Telegraaf, akapit. 1.
↑ (Szwedzki) Beng Nyquist (1999): Dragspels Nytt, rocznik 31, nr 1.
↑ (Niderlandzki) Rob van Niele (luty 2003): 'Aangename Accordeonmuziek uit Alle Windstreken,' Amsterdamse Folkagenda, akapit 2.
↑ (Niderlandzki) 'Het Duo'. Accordéon Mélancolique, akapit 2, Otrzymane 17 lipca 2010.
↑ (Angielski) Roslyn Sulcas (11 Grudzień 2008): 'Darkness and Humor for Students in Motion', New York Times, akapit 4.
↑ (Hiszpański) Omar Khan (6 lutego 2010): 'Rara noche de danzas eclécticas', El País.

Linki zewnętrzne

Oficjalna strona duetu Accordéon Mélancolique

[1] (Niderlandzki) Ester Kleuver (10 sierpnia 2000): 'Opmerkelijk Duo Bezorgt Accordeon Eindelijk Nieuw Imago: Romantische Muziek onder de Euromast,' De Telegraaf, akapit. 1.

[2] (Szwedzki) Beng Nyquist (1999): Dragspels Nytt, rocznik 31, nr 1.

[3] (Niderlandzki) Rob van Niele (luty 2003): 'Aangename Accordeonmuziek uit Alle Windstreken,' Amsterdamse Folkagenda, akapit 2.

[4] (Niderlandzki) 'Het Duo'. Accordéon Mélancolique, akapit 2, Otrzymane 17 lipca 2010.

[5] (Angielski) Roslyn Sulcas (11 Grudzień 2008): 'Darkness and Humor for Students in Motion', New York Times, akapit 4.

[6] (Hiszpański) Omar Khan (6 lutego 2010): 'Rara noche de danzas eclécticas', El País.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]